Zwolnienie Lekarskie w Ciąży

Kobieta w ciąży może przebywać na zwolnieniu lekarskim przez cały okres ciąży (9 miesięcy). Choroba która jest przyczyną niezdolności do pracy nie musi mieć związku z ciążą. Świadczenia chorobowe w okresie ciąży są pełnopłatne. Kobieta otrzymuje 100% podstawy zasiłku.

• Jak długo kobieta w ciąży może być na zwolnieniu
  
• Wynagrodzenie chorobowe a zasiłek chorobowy
• Wysokość świadczenia chorobowego
• Co zrobić po otrzymaniu zwolnienia lekarskiego
• Wyrównanie zasiłku chorobowego
• Podstawa świadczeń chorobowych
• Dodatek wyrównawczy nie w czasie choroby

Jak długo kobieta w ciąży może być na zwolnieniu lekarskim

Kobieta w ciąży może przebywać na zwolnieniu lekarskim przez cały okres ciąży czyli 270 dni (9 miesięcy). Okres ten nazywa się okresem zasiłkowym. Choroba która jest przyczyną niezdolności do pracy nie musi mieć związku z ciążą. Może to być np. choroba związana z przeziębieniem czy dolegliwości ortopedyczne. Jeżeli przypada w okresie ciąży jest zaliczana do 9 miesięcznego okresu zasiłkowego.

Wynagrodzenie chorobowe a zasiłek chorobowy

W czasie kiedy jesteśmy na zwolnieniu lekarskim początkowo otrzymujemy od firmy tzw. wynagrodzenie chorobowe. W każdym roku kalendarzowym firma płaci je za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy (dla osób które ukończyły 50 rok życia liczba ta wynosi 14 dni). Jeżeli chorujemy dłużej wówczas zaczynając od 34-go dnia choroby (lub 15-go dnia dla osób powyżej 50-tki) otrzymujemy zasiłek chorobowy. Jest to świadczenie wypłacane przez ZUS. Wyjątkiem są firmy zatrudniające powyżej 20 osób które podobnie jak wynagrodzenie chorobowe wypłacają również zasiłek chorobowy (rekompensują sobie tą wypłatę w rozliczeniach z ZUS które dotyczą bieżących składek). Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy są obliczane w ten sam sposób. Dla osób które pracują w firmach zatrudniających powyżej 20 osób z praktycznego punktu widzenia nie ma znaczenia czy otrzymują wynagrodzenie czy zasiłek chorobowy. Pieniądze przekazuje firma w terminie w którym zazwyczaj wypłaca pensje. Natomiast pracując w firmie która zatrudnia mniej niż 20 osób zasiłek chorobowy wypłaca ZUS. Ma na to czas do trzydziestu dni od dnia otrzymania niezbędnych dokumentów (dokumenty te przekazuje pracodawca). Zasiłek nie musi zatem trafiać na nasze konto w terminie w którym zwykle otrzymujemy wynagrodzenie.

Wysokość świadczeń chorobowych

Świadczenia chorobowe w okresie ciąży są pełnopłatne. Kobieta w ciąży otrzymuje 100% podstawy zasiłku. Nie wchodząc w szczegóły księgowych kalkulacji wynagrodzenie chorobowe oraz zasiłek chorobowy dla kobiet w ciąży są równe wynagrodzeniu jakie kobieta otrzymuje będąc w pracy. Zasiłki dla kobiet które chorują ale nie są w ciąży są mniejsze i wynoszą 80% podstawy (lub 70% za pobyt w szpitalu). Chora otrzymuje 20% (lub 30%) mniej niż zarabia.

Aby otrzymać pełnopłatny zasiłek należy dostarczyć dla pracodawcy zwolnienie lekarskie oznaczone kodem B wskazującym na niezdolności do pracy przypadającą w okresie ciąży. Jeżeli zwolnienie nie zostało w taki sposób oznaczone wówczas dokumentem przyznającym pełnopłatne świadczenia może być zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży.

Co zrobić po otrzymaniu zwolnienia lekarskiego

Przede wszystkim po otrzymaniu zwolnienia należy niezwłocznie powiadomić o tym swojego pracodawcę. Musimy to zrobić najpóźniej w drugim dniu nieobecności w pracy.

Następnie należy dostarczyć firmie zwolnienie lekarskie. Powinniśmy to zrobić w ciągu 7 dni od dnia otrzymania zwolnienia. Niedopełnienie tego obowiązku spowoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku jaki przysługuje za okres od 8-go dnia choroby do dnia dostarczenia zaświadczenia. Wyjątkiem jest sytuacja kiedy niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn które nie leżały po stronie pracownika. Oczywiście problemu nie ma jeżeli lekarz wystawia zwolnienia w formie elektronicznej które od razu trafiają do pracodawcy oraz ZUS.W takim przypadku pracownik nie musi martwić o dostarczenie zwolnienia do firmy.

Wyrównanie zasiłku chorobowego

Jeżeli kobieta w ciąży nie udokumentuje faktu bycia w ciąży (zwolnieniem odznaczonym kodem B lub zaświadczeniem lekarskim o stwierdzającym stan ciąży) wówczas nie otrzyma pełnopłatnych świadczeń chorobowych. Zostaną jej wypłacone świadczenia wysokości 80% podstawy (lub 70% w przypadku pobytu w szpitalu). Do takich sytuacji może dojść kiedy np. kobieta nie wie, że jest w ciąży lub o niej wie jednak świadomie nie dostarcza dokumentów wskazujących na stan ciąży.

Pomimo wypłaconych zasiłków kobieta ma prawo ubiegać się w późniejszym terminie o wyrównanie do wysokości 100% podstawy świadczenia. W tym celu musi przedłożyć pracodawcy zaświadczenie lekarskie które będzie potwierdzało, że w okresie kiedy była chora i pobierała z tego tytułu świadczenia chorobowe była w ciąży. Inicjatywa w tym zakresie leży po stronie kobiety. Sam fakt, że kobieta urodziła dziecko nie obliguje pracodawcy ani ZUS do wypłaty wyrównania.

Pamiętaj, że zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży musi w tym przypadku wskazywać na datę początkową ciąży. W ten sposób możliwe będzie określenie za jaki okres należy naliczyć i wypłacić wyrównanie świadczeń chorobowych. Jeżeli zaświadczenie lekarskie potwierdza jedynie stan ciąży i nie wskazuje na stan początkowy ciąży wówczas staje się on podstawą do wypłaty wyższych świadczeń jedynie dla kolejnych zwolnień lekarskich.

Podstawa świadczeń chorobowych

Świadczenia chorobowe dla kobiet w ciąży wynoszą 100% podstawy. Podstawą, w dużym skrócie, jest średnie miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 następujących po sobie miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Do podstawy jest wliczane nie tylko wynagrodzenie zasadnicze ale również inne składniki wynagrodzenia jak np. premie, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe czy dodatek do pracy w porze nocnej.

Dodatek wyrównawczy nie w czasie choroby

Dodatek wyrównawczy jest przez pracodawcę wypłacany wówczas gdy kobiecie w ciąży zostało obniżone wynagrodzenie w związku ze zmianą jej warunków pracy. Jako przykład można wskazać utratę przez kobietę w ciąży dodatku do pracy w porze nocnej po tym jak zostaje ona przeniesiona do pracy poza porą nocną. Kobieta w ciąży nie może wykonywać pracy w porze nocnej stąd zmiana organizacji jej pracy jest wymagana przepisami prawa. W takim przypadku pracodawca jest zobowiązany wypłacać kobiecie dodatek wyrównawczy który będzie uzupełniał obniżoną pensję do wysokości jaką kobieta otrzymywała przed zmianą.

Należy pamiętać, że dodatek wyrównawczy nie jest wypłacany w okresie kiedy kobieta otrzymuje zasiłek chorobowy (mówi o tym wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 1995 roku; I PRN 118/94). Dodatek wyrównawczy jest dodatkiem uzupełniającym wynagrodzenie i nie jest tym samym dodatkiem do innych świadczeń pieniężnych jakie kobieta w ciąży może otrzymywać. W czasie choroby otrzymujemy zasiłek chorobowy a to oznacza, że o otrzymaniu dodatku wyrównawczego nie może być mowy.

Nie oznacza to jednak, że w opisanym przypadku kobieta w ciąży która idzie na zwolnienie lekarskie będzie na tym tracić finansowo. Należy pamiętać, że świadczenia chorobowe dla kobiet w ciąży są pełnopłatne (100% podstawy) a do podstawy tych świadczeń wliczane jest nie tylko wynagrodzenie zasadnicze ale również inne składniki wynagrodzenia w tym dodatek wyrównawczy do pensji. Podstawa świadczeń chorobowych to średnia z wynagrodzeń jakie kobieta otrzymywała w okresie ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych. Jeżeli wśród tych miesięcy znajdą się miesiące kiedy kobieta otrzymywała dodatek wyrównawczy to dodatek ten zostanie przyjęty do kalkulacji podstawy. Można zatem powiedzieć, że dodatek wyrównawczy zostaje uwzględniony w wysokości podstawy świadczeń chorobowych. Z tego też powodu nie może być on dodatkowo płatny w czasu choroby gdyż prowadziłoby to do sytuacji w której kobieta niejako otrzymywałaby go podwójnie.